• Maximum velocity  : การทำความเร็วสูงสุด

• Position-to-Perform : ตำแหน่งลักษณะการนั่งที่ให้ประสิทธิภาพในการขับขี่และความลู่ลมที่ดี

• Integrated aerodynamics system : ส่วนประกอบต่างๆ มีความกลมกลืน สนองต่อความ Aero

ในขณะที่อากาศผ่าน ทำให้เกิดแรงต้านของรูปทรงนั้นๆ รวมถึงแรงเสียดทานบนพื้นผิว (form and frictional drags) สังเกตได้จากความเร็วที่สูงขึ้น จะพบว่าแรงต้านอากาศ หรือความดันรอบๆ ผิววัตถุจะมีปริมาณเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่าตัว ในขณะที่แรงต้านการหมุนของล้อเพิ่มสูงขึ้นเพียงเล็กน้อย  ดังนั้นหากเราสามารถทำให้แรงต้านอากาศลดลงได้ ก็จะทำให้รถพุ่งไปข้างหน้าเร็วขึ้น ด้วยการออกแรงเท่าเดิม

- พื้นที่หน้าตัด 

- ลักษณะรูปทรงของท่อ 

- ความกลมกลืนของส่วนประกอบต่างๆ รวมถึงตำแหน่งและท่าทางการนั่ง 

- ความเรียบของพื้นผิว 

- การลดการแยกชั้นของกระแสลม 

ใน 70 % – 90% ของแรงต้านอากาศ มักจะเกิดขึ้นกับนักปั่นอยู่ตลอดเวลา ดังนั้นการที่จะลดแรงต้านอากาศลง สามารถทำได้ด้วยการจัดตำแหน่งท่านั่งให้เหมาะสมเพื่อลดพื้นที่หน้าตัด และให้ได้สรีระที่มีประสิทธิภาพต่อการลู่ลมที่ดี ด้วยการออกแบบและปรับตำแหน่งของอานและค็อกพิท ให้มีความกลมกลืนเป็นหนึ่งเดียวกัน (Integrated) เพื่อยับยั้งการเกิดแรงต้านอากาศที่เพิ่มขึ้น ในขณะเดียวกันก็สามารถมอบความสบายให้กับนักปั่นได้อย่างยอดเยี่ยมอีกด้วย

คือกุญแจสำคัญในการออกแบบจักรยานให้มีประสิทธิภาพสูงสุดต่อความแอโรไดนามิก ด้วยการลดทอนชิ้นส่วนที่มีโอกาสสัมผัสกับอากาศโดยตรง ดังนี้:

- การปรับรูปทรงของท่อให้สอดรับกับหลักแอโรไดนามิก ด้วยการออกแบบรูปทรงที่ลดพื้นที่หน้าตัดโดยเฉพาะบริเวณส่วนหน้าของจักรยาน 

- การเก็บซ่อนส่วนประกอบต่างๆให้มีความกลมกลืน (Integrated) ด้วยเทคโนโลยีขั้นสูงอย่างเต็มรูปแบบ

- การดีไซน์ส่วนประกอบในตำแหน่งของผู้ขับขี่ให้ส่งผลต่อการลู่ลมเป็นพิเศษ อาทิเช่น V-Cockpit  และ Flat Cockpit