ผู้เขียนออกเดินทางไปจังหวัดสระบุรีในวันศุกร์ที่ 3 กุมภาพันธ์ 2555 ก่อนวันแข่งขันจริงสองวัน กะเอาไว้ว่าจะไปสำรวจสนามแข่งอีกครั้งในตอนเช้าวันเสาร์ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2555 (เพื่อ ความมั่นใจ)ว่ามีการเปลี่ยนแปลงอะไรไปบ้าง คืนวันศุกร์ฝนตกลงมาหนักพอสมควรทำให้เส้นทางที่ใช้เป็นสนามแข่งขันชุ่มไป ด้วยน้ำเวลาขี่ผ่านเส้นทางดังกล่าวทำให้มีดินเหนียวติดล้อติดยางพอกพูนมาก ขึ้นจนรถบางคันไม่สามารถขี่ต่อไปได้ต้องหยุดแคะดินกันเป็นแถว ฉะนั้นจึงเป็นเหตุทำให้ผู้เขียนต้องเปลี่ยนใจขอสำรวจเส้นทางแค่ทางขี่ขึ้น เขา - ลงเขา ซึ่งถือว่าเป็น “ไฮไลท์”ของสนามแข่งนี้แทน  เพราะเมื่อปล่อยตัวออกมาได้ประมาณ 60 เมตรก็ต้องขี่ขึ้นเขา(ทางลาดปูน)ชันทันที เป็นระยะทางประมาณ 200-300 เมตร เท่านั้น แต่เป็นระยะทางที่ต้องใช้แรงกายและแรงใจวัดกันว่าใครจะแข็งแกร่งมากกว่ากัน และเมื่อขี่ขึ้นถึงยอดเขาก็ต้องใช้เทคนิคการขี่ลงเขาที่ลาดเอียงว่าใครจะขี่ ลงได้เร็วกว่ากัน(วัดใจ)  มี นักกีฬาหลายคนประสบอุบัติเหตุนะจุดนี้มาแล้วขณะสำรวจทาง ฉะนั้นจุดตรงนี้เป็นจุดที่สำคัญมากสำหรับผู้เขียน ที่ต้องใช้ความสามารถขี่ลงให้เร็ว (อยู่ที่การตัดสินใจ)

ผู้ เขียนได้มีโอกาสคุยกับหลวงพ่อวัดประสาททรงธรรม ท่านบอกว่า “โยมถ้าคืนนี้(วันเสาร์)ไม่มีฝนตกลงมาอีกพรุ่งนี้เส้นทางแข่งขันจะแน่นดีมาก เพราะดินที่นี่แห้งเร็ว” เมื่อทราบดังนั้นทำให้ผู้เขียนเบาใจลงไปมากพอสมควร เพราะถ้ามีฝนตกลงมาอีกตรงทางลงเขาจะมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นมากเนื่องจากเป็น ดินเหนียวและลื่นมาก อีกอย่างที่ผู้เขียนกังวลก็คือ “ดินเหนียวที่ติดล้อขึ้นมาทำให้การแข่งขันจักรยานหมดสนุกสนานลงไปเพราะต้อง ลงเข็นแทน” แต่เส้นทางแข่งขันมีการเพิ่มจุดขี่ผ่านน้ำไหลที่มีหินดักอยู่ใต้น้ำ(น้ำ ครึ่งแข้ง) หลายคนสามารถขี่ผ่านได้ แต่หลายคนลงจูงจักรยานปลอดภัยดีกว่า ผู้เขียนไปสำรวจตรงจุดนี้แล้วเช่นกันและคิดว่าลงยกจักรยานวิ่งผ่านน้ำจะดี กว่า (ปลอดภัย)

          เส้นทางเข้าวัดเป็นถนนลาดปูนกว้างประมาณ 6 – 8 เมตร ระยะทางจากทางแยกถนนเข้ามาในวัดประมาณ 300 – 400 เมตร เช้านี้ใช้เป็นเส้นทางแข่งขันจักรยานประเภทถนน เป็นเส้นสตาร์ท และเส้นชัยในที่เดียวกัน ผู้เขียนมีเพื่อนนักแข่งชาว “ออสเตรีย ชื่อเฟดริก เพ้นท์” ลงแข่งในรุ่น 50ปีชายขึ้นไป อยู่ทีมเดียวกันกับผู้เขียน Wheeler Asia bikeก่อนแข่งผู้เขียนบอกเขาว่า “Good luck” เขาตอบกลับมาว่า “Thank You”  ผู้เขียนรอดูจนรุ่น 50ปีขี่เข้าเส้นชัยปรากฏว่า “เฟรดิก เพ้นท์” ไม่ติดอันดับ 1-5 ดูได้เท่านั้นก็ ต้องเดินทางกลับเข้าที่พักเพื่อเช็คสภาพรถคู่กาย(เจ้าเสือเหลือง)อีกครั้ง เพื่อความแน่ใจว่า”รถพร้อม คนพร้อม” เวลาที่เหลือใช้ในการพักผ่อนเก็บแรงเอาไว้ใช้ให้เต็มที่ในวันรุ่งขึ้น

          เช้าวัน อาทิตย์ที่5 กุมภาพันธ์ 2555 เป็นวันแข่งขันอากาศ ปลอดโปร่งดีไม่มีฝนทำให้สนามแข่งขันขี่ง่ายไม่มีดินเหนียวติดล้อ บริเวณสนามแข่งเต็มไปด้วยร้านค้า บริษัทตัวแทนจำหน่ายจักรยานมาเปิดบูทกันมากมาย หนึ่งในนั้นบริษัท เอเชีย(สปอนเซอร์ผม) ก็มาเปิดบูทเช่นกัน แถมยังมีน้องๆ(สาวๆ) มาเต้นเรียกน้ำย่อยให้บรรดาเสือทั้งหลาย(เสือหิว เสือโหย และเสือโหด)ได้น้ำลายหกกันเล่นก่อนการแข่งขันจะเริ่มขึ้น  การแข่งขันเริ่มต้นที่รุ่น B ก่อนแข่งขันกันไปจนครบทุกรุ่น(ปล่อยตัวทีละรุ่น) ต่อมาก็มาถึงการแข่งขันในรุ่น A ซึ่ง เปรียบเสมือนรุ่นมืออาชีพ เพราะนักปั่นเสือแต่ละคนล้วนแล้วแต่มีประสบการณ์เคยผ่านสนามแข่งขันมาอย่าง โชคโชน มีทั้งที่เป็นทีมชาติ และอดีตทีมชาติ ที่เป็นแชมป์และอดีตแชมป์(ถ้วยพระราชทานฯ)  มาร่วมแข่งขันกันมากมาย การแข่งขันในรุ่น A ก็แบ่งเป็นรุ่นๆเช่นกัน  ก่อนการแข่งขันผู้เขียน Warm Up ร่าง กายให้เกิดความพร้อมมากที่สุดเพราะ “สนามนี้จะแพ้ไม่ได้” หากแพ้สนามนี้ก็จบกันเพราะได้เคยพูดสัญญากับภรรยาเอาไว้ว่าถ้าแพ้ก็จะไม่ลง แข่งอีก ฉะนั้นสนามนี้ผู้เขียนมีความตั้งใจมากกว่าทุกๆครั้ง อีกอย่างหนึ่งคุณ “สิดา เพิ่มยงค์”(น้องปอย) ลูกสาวคนสวยของคุณสีมา ได้นำชุดแข่งขันใหม่สีเทา-ดำแขนยาวมาให้นักปั่นในทีมได้ใส่แข่งขันกันทุก คน(หล่อชะมัด) เรียกว่าเป็นการเปิดตัวให้พี่น้องชาวเสือทุกท่านได้รู้กันว่า “นี่คือนักกีฬาทีมแข่งของบริษัท เอเชีย” ยิ่งทำให้ผู้เขียนฮึกเหิมมากขึ้น...